Binnenlandse vluchten in Nepal

Wie een binnenlandse vlucht neemt in Nepal zal in veel gevallen over een sterke maag moeten beschikken en geen vliegangst hebben. Dit heeft twee belangrijke redenen de eerste is het weer dat is door de aanwezigheid van de bergen hier erg onvoorspelbaar waardoor je zomaar ineens in noodweer terecht kan komen. Een bijkomend nadeel hiervan is dat soms vluchten op het laatste moment worden afgelast en hierdoor je reistijd aanzienlijk wordt verlengt. Dit kan zeker met terugvluchten voor de nodige problemen zorgen. Verder kan de dichte mist die in het hooggebergte van Nepal hangt voor de nodige vertragingen zorgen.

De andere rede is dat het vliegverkeer in Nepal nog redelijk in zijn kinderschoenen staat. De piloten mogen dan wel ervaren rotten zijn die hun kisten door het ergste weer heen kunnen loodsen maar of de vliegtuigen dit aankunnen is nog maar de vraag. De binnenlandse vluchten in Nepal vinden meestal plaats met een tweemotorig propellervliegtuig. Deze vliegtuigen worden hier vaak aangeduid als turboprop. Deze vliegtuigen zijn relatief klein en kunnen ongeveer tussen de 8 en de 30 passagiers en bagage meenemen. Tijdens de vlucht wordt je getrakteerd op de mooiste uitzichten van Nepal mits je natuurlijk het geluk heb dat het helder weer is. Voor de plekken die onbereikbaar zijn met het vliegtuig worden helikopters ingezet.

Lijkverbrandingen op straat

Sta er in Nepal niet van te kijken als je gewoon op straat getuige zal zijn van een crematie. In de buurt van Hindoeïstische tempels is het namelijk de gewoonte om overledenen aan de rivieroever te verbranden. Dit wordt meestal vooraf gegaan door een korte processie waarbij de overledene in een kist door de stad wordt gedragen. Uiteindelijk komt deze processie bij de rivier aan en wordt het lijk uit de kist gehaald om het op een brandstapel te leggen. Vervolgens loopt één van de nabestaanden drie rondjes rond de stapel, eenmaal voor Brahma, eenmaal voor Vishnu en eenmaal voor Shiva. vervolgens wordt de stapel in brand gestoken en verlaten de aanwezigen het toneel. In de tussentijd wordt er door de familie en vrienden van de overledene gepraat, gelachen en worden er een hoop foto’s gemaakt. Als de stapel geheel is opgebrand worden de overblijfselen in de rivier gegooid. Dit alles komt op ons nog al vreemd over maar wie weet hoe Nepalezen tegen onze begrafenissen aankijken.