Maandelijks archief: december 2012

Hans Christian Andersen

Geplaatst op
Reageer

Hans Chistian Andersen

Eenzaam zit ze in de haven van Kopenhagen, wachtend op haar prins die nooit meer zal komen. Het is misschien wel het bekendste beeld van Kopenhagen en de bedenker van het verhaal is wellicht een van de bekendste Denen van de wereld. De kleine zeemeermin en haar bedenker Hans Cristian Andersen.
Deze beroemde sprookjesverteller werd in 1805 in Odense geboren. Zijn eigen leven leest een beetje als zijn eigen sprookje “het lelijke eendje”.Hans Christian Andersen was de zoon van een arme hardwerkende schoenmaker. Veel geld was er in het gezin niet en Hans Christian ging naar een school voor arme kinderen. Het was een stil en teruggetrokken kind. Door een bevriend stel wat de potentie in de kleine Hans Christian zag kreeg hij een beurs voor een goede school. Daar werd hij door zijn afkomst vreselijk gepest door zowel leerlingen als leraren. Zijn opleiding zorgde er echter wel voor dat hij leerde schrijven en de arme jongen, het lelijke eendje, groeide uit tot een prachtige zwaan, een succesvolle schrijver. Hans Christian werd door zien populaire sprookjes een graag geziene gast bij de high society van Denemarken en aan het hof van de Deense koningin Victoria.
In 1835 werd zijn eerste sprookjesbundel uitgegeven. Bekende sprookjes hieruit zijn natuurlijk de kleine zeemeermin, maar ook de nieuwe kleren van de keizer, het meisje met de zwavelstokjes en de rode schoentjes. Zijn sprookjes hebben vaak een diepere betekenis en veel humor. Dit maakt ze geliefd bij zowel jong en oud. Over heel de wereld kennen mensen inmiddels zijn prachtige verhalen. Naast heel veel sprookjes schreef Hans Christian Andersen ook romans, gedichten en libretto’s voor opera’s. Zijn hele leven bleef hij een zeer creatief schrijver. In 1875 is hij in Kopenhagen gestorven.

Slavenhandel op Curaçao

Geplaatst op
Reageer

Curaçao middelpunt van de Nederlandse Slavenhandel

Curaçao onder Nederlands bewind speelde een belangrijke rol in één van de grootste misdaden tegen de mensheid ooit. Namelijk de trans-Atlantische slavenhandel. In de 16e eeuw kwam er door de ontdekking van de nieuwe wereld een enorme vraag naar goedkope arbeidskrachten. Deze waren in de nieuwe wereld niet te vinden en in het oude Europa was al een enorm arbeiders te kort. Bovendien zaten de Europeanen niet te wachten op een leven in een vreemde kolonie ver over zee waar het leven nog zeer onzeker kon zijn. De Arabieren echter dreven al geruime tijd handel in Afrikaanse slaven. Deze slaven werden de oplossing voor het arbeidskrachten probleem van de Europeanen in de nieuwe kolonies.
In de drie daarop volgende eeuwen werden in totaal zon 25 miljoen Afrikanen tot slaaf gemaakt. Een derde van hen redde vaak de naar de nieuwe wereld niet eens. Zij stierven in de slavenforten aan de kust of tijdens de reis door het binnenland naar de forten toe. Eenmaal aangekomen in de slavenforten werden de slaven gebrandmerkt en verscheept naar de nieuwe wereld.
De reis was vreselijk. De slaven lagen zij aan zij opeengepakt in de nauwe scheepsruimen. Ruimte om te bewegen was er nauwelijks. De slaven kregen enkel genoeg voedsel om in leven te blijven. Verzwakte of zieken slaven werden zonder pardon overboord gegooid. Zo’n 15% van de slaven overleefden de reis niet.
Curaçao was een van de grootste slavenmarkten in de Caraïben. De West-Indische –Compagnie hield hier zijn slavenmarkt. Zo´n 112.000 slaven zijn van hieruit doorverkocht en te werk gesteld op plantages in onder andere Suriname. Ze verbouwden hier onder zeer strenge omstandigheden van ´s ochtend vroeg tot ´s avonds laat tabak, katoen en suiker. Zwaar werk, maar wie protesteerde of klaagde werd gestraft.
Doordat Curaçao voornamelijk een doorvoerplaats was voor slaven was de verhouding tussen slaaf en meester op Curaçao wel anders dan elders. In Curaçao waren weinig echt grote plantages te vinden. De meeste bedrijfjes hadden 4 tot 9 slaven blijkt uit recentelijk archief onderzoek. De relatie tussen meester en slaaf was dus veel directer en daarom waarschijnlijker ook veel menselijker. Het aantal manumissio´s (het vrijlaten van slaven) was in Curaçao veel groter dan in andere delen van de Caraïben. Er zijn meerdere gevallen bekend waarin de slaveneigenaar de slaven in staat stelden wat geld te verdienen met een eigen stukje grond om zo zichzelf vrij te kopen. Daarnaast werden sommige slaven ook vrijgelaten na de dood van hun meester, omdat hij dat zo wilde en erfden in sommige gevallen zelf delen van zijn eigendom. Er zijn ook slaven bekend die zelf een andere slaaf in eigendom hadden of die nadat ze zelf waren vrijgekocht andere slaven kochten om op een eigen stuk landbouwgrond te gaan werken.
Natuurlijk waren er ook de grote plantages met gruwelijke levensomstandigheden. De slaven opstand van Tula in 1795 die op meerdere plantages bijval kreeg ontstond niet voor niets. Tula kreeg slaven van meerdere plantages zo ver in opstand te komen tegen hun blanke meesters. Bijna een hele maand hielden de slaven de opstand tegen de blanken vol. Pas nadat ze verraden waren werden de leiders gevangen genomen en een maand later op gruwelijke wijze openbaar gemarteld en ter dood veroordeeld.

Cubaanse sigaren

Geplaatst op
Reageer

De Cubaanse sigaar

Eén van de bekendste exportproducten uit Cuba zijn de handgerolde Cubaanse sigaren. Volgens kenners komt de beste tabaksbladeren uit Cuba. Deze worden hier verwerkt in één van de vele kleine sigarenfabriekjes. Het hele proces gebeurt hier nog steeds volledig met de hand van het onderhoud van de plantages tot het uiteindelijk rollen van de sigaar. Zelfs het land wordt hier nog bewerkt met ossen in plaats van tractoren en dit komt allemaal de smaak ten goede. De beste tabak van Cuba komt uit de buurt van de Vuelta Abajo, gelegen in de provincie Pinar del Rio.
Cubaanse sigaren hebben over het algemeen een zwaardere en vollere smaak dan sigaren uit andere landen. De Montecristo vormt hier een uitzondering op.
De Montecristo behoord tot de bekendste en meest verkochte handgemaakte sigaren uit Cuba. Andere bekende merken uit Cuba zijn Cohiba, Partagas, Puros Indios en Romeo y Julieta. Die laatste was het favoriete merk van Sir Winston Churchill, het bedrijf heeft zelfs een sigaar naar hem vernoemd.
Door het handelsembargo wat de Verenigde Staten van Amerika tegen Cuba heeft uitgevaardigd zijn Cubaanse sigaren hier verboden. Dit ten onvrede van veel sigarenliefhebbers. Om deze groep toch te kunnen bedienen worden sommige sigaren onder een andere naam buiten Cuba gemaakt. Hiermee omzeilen de sigarenfabriekanten handig het embargo.

Brokopondomeer

Geplaatst op
Reageer

Het Brokopondomeer

Trekt men vanaf de kust langs de Suriname rivier het binnenland in dan stuit men op het Brokopondomeer. Dit gigantische meer ligt in het gelijknamige district en is net zo groot als de provincie Utrecht. Zo midden in het tropisch regenwoud geeft het meer een wat lugubere aanblik. Boven de oppervlakte van het meer steken nog steeds de toppen van de bomen uit. Het Brokopondomeer of Blommensteinmeer werd vanaf 1960 aangelegd. Door de bouw van een enorme dam in de Suriname rivier ontstond een meer. Dit meer moest gaan zorgen voor de stroomvoorziening voor de winning en het smelten van bauxiet.  Het grote Amerikaanse bedrijf Alcoa had hiervoor een contract afgesloten met de Surinaamse regering. Dat er in het gebied zo’n 5000 bosnegers woonden was eigenlijk van ondergeschikt belang. Suriname moest mee in de industriële vaart der volkeren. Vanaf 1960 begon de Afobakadam vol te lopen en werden 27 dorpen vol marrons of bosnegers gedwongen te verhuizen naar zogenaamde transmigratiedorpen. Deze dorpen waren hoger legen aan de weg richting Paramaribo. Terwijl de bewoners hun intrek maakten in kleine met golfplaat bedekte rijtjeshuizen kwam hun geliefde land langzaamaan helemaal onder water te staan. Zo kwamen deze vaak volledig geïsoleerde dorpen ineens bruut  in contact met de westerse beschaving. Niet alleen de mensen in het gebied werden verhuisd. Ook de groter wilde dieren werden gevangen en elders weer vrij gelaten.  Doordat het gebied niet eerst werd gekapt staan op de bodem van het meer nog steeds bomen. Sommigen steken met  hun toppen bovenwater uit en geven het meer een bijzonder aanzicht.

The Green Line

Geplaatst op
Reageer

The Green Line

Dacht men in het Europa in 1989 na de val van de muur dat scheiden nu definitief voorbij was? In Cyprus leven de inwoners nog dadelijk met een zeer visuele afscheiding midden op hun eiland. Cyprus is namelijk sinds 1974 verdeeld in twee delen; een Grieks Cypriotisch deel en Turks Cypriotisch deel. Beide delen zijn totaal van elkaar geïsoleerd.

Cyprus is al eeuwenlang een belangrijk eiland in de Middellandse zee. Zeer centraal gelegen tussen zowel noordelijke, zuidelijke en oostelijke oevers van de Middellandse zee kwamen vele volkeren hier om te handelen. De Cyprioten hadden contacten met de Grieken, de Romeinen, Macedoniër, Arabieren en Egyptenaren. Van alle grote beschavingen in de oudheid zijn handelssporen gevonden op het eiland. Mede door deze centrale ligging werd het ook vaak veroverd en was het middelpunt van vele strijdperken. Kruisvaarders, Arabieren, Venetianen. Allen probeerden hegemonie te krijgen op het eiland en bevochten elkaar om Cyprus in handen te krijgen. De Turken werden lang heerser over het eiland om vlak voor de Eerste wereldoorlog dit stokje over te geven aan de Engelsen en Cyprus werd een Britse kolonie. Na de Tweede Wereld Oorlog ontstond er een onafhankelijkheidsbeweging die aansluiting wilden bij de Grieken. Grote onrust en strijd ontstonden er in het land en tijdens een conventie waar Griekenland, Engeland, Turkije en Cyprus deelnamen werd een vreemde constructie bedacht waarbij zowel de Turks Cyprioten als de Grieks Cyprioten evenveel macht en inspraak zouden krijgen in het bestuur. In de praktijk betekende dit echter dat het land volledig onbestuurbaar was omdat, een van de twee partijen altijd met een veto een maatregel van de ander kon blokkeren. Al snel ontstonden er ook grote problemen bij het gelijk verdelen van belangrijkste functies in het land en in december 1960 komt het tot grote uitbarstingen van geweld. De Engelsen nemen stelling gaan in de hoofdstad tussen de twee strijdende partijen zitten om een vrede te forceren. Dit is het begin van de “Green Line”de demarcatielijn. Majoor-generaal Peter Young zette met zijn groene pen een lijn over de kaart van het eiland en gaf daarmee de scheiding aan. De lijn wordt sinds die tijd zo genoemd en deelt het gehele eiland in twee. Sinds 1974 is het voor toeristen mogelijk om van de ene naar de andere kant te reizen. De scheiding voor de bevolking blijft echter een feit. Een lelijke met prikkeldraad bespannen grens trekt een groot litteken over het prachtige eiland.

Orde van Malta

Geplaatst op
Reageer

Een unieke nog steeds bestaande ridderorde.

De hospitaalridders, orde van Malta of te wel de Soevereine Militaire Hospitaal Orde van Sint Jan van Jeruzalem, van Rhodos en Malta vinden nog steeds in Malta hun thuis. Deze al 900 jaar oude ridderorde is en van de oudste nog bestaande ridderordes in de wereld. De orde werd tijdens de kruistochten opgericht in Jeruzalem toen bleek dat er behoefte was aan verzorging en onderdak voor gewonde kruisvaarders. Al snel bleek wel dat enkel en alleen verzorging voor de gewonden in het hospitaal niet genoeg was. Om de orde te verdedigen werd er een ridderorde van gemaakt. Na de val van Jeruzalem was de orde zich genoodzaakt terug te trekken. Eerst vestigde men zich op Rhodos, maar nadat men ook hier de strijd had verloren wed malta de thuisbasis. Binnen de orde kwamen verschillende rangen en standen. In de hoogste stand kunnen alleen mannen toetreden die ook alle kuisheidgeloftes hebben afgelegd die bij een ambt in de kerk horen. In de onderste rangen en standen zijn zowel mannen en vrouwen actief. Was het voorheen van belang dat men van adel was. Tegenwoordig is dat door de uitstervende adelstand losgelaten en zijn er ook rangen voor niet adellijke leden gekomen. De belangrijkste functie van de Maltezer Orde is het zorgen voor gewonden en zieken. Overal op de wereld beheert de Maltezer Orde al eeuwenlang ziekenhuizen, ambulancediensten en verzorgingstehuizen voor zieken en gewonden. Zo heeft de orde in Nederland een huis voor terminale patiënten en kent het een verzorgingspost op de wallen. Bijzondere van de Maltezer orde is dat het internationaal wordt gezien als een soevereine macht. Dat wil zeggen dat officiële vertegenwoordigers van de orde reizen met een diplomatiek paspoort en dezelfde rechten hebben als ambassadeurs. Ondanks het feit dat ze dus geen eigen grondgebied hebben worden ze toch als soevereine, zelfstandige, macht gezien. Men kan hen wat dat betreft het beste vergelijken met de Paus en de Rooms-katholieke kerk. Net als deze organisatie hebben de Maltezer ridders een waarnemende rol in de NAVO. Ze zijn dan wel geen volwaardig lid maar worden in hun bestaan wel erkend. De postzegels die de orde uitgeeft zijn een gewild verzamelobject.

Luxemburg acijnsparadijs

Geplaatst op
Reageer

Luxemburg is een belangrijke tussenstop op de autoroute richting het zuiden. Het gros van de vakantiegangers reist via Luxemburg naar landen zoals Frankrijk, Spanje en Portugal. Omdat Luxemburg traditioneel al jarenlang lagere accijnzen hanteert dan Nederland zijn producten zoals brandstof, sigaretten en shag een stukje goedkoper dan in Nederland. Voor Nederlandse reizigers staat Luxemburg dan ook gelijk aan een tankstop waarbij vaak ook de nodige rookwaren aangeschaft worden. Tijdens vakantieperiodes kunnen de wachttijden aan de pomp flink oplopen. Sta er niet van te kijken als een tankbeurt een half uur kost vanaf het moment van arriveren op het tankstation tot het afrekenen van de benzine of diesel. Wie nog een stukje goedkoper wil zijn die tankt niet aan de snelweg maar rijdt even een plaatsje langs de snelweg in. De brandstofprijzen liggen daar gemiddeld nog een stuk lager, want langs de snelweg rekent men vele centen per liter extra.