Feria de Abril

La Feria de Abril is een traditioneel feest uit Sevilla dat tegenwoordig in steeds meer delen van Spanje wordt gevierd. Het feest vind traditiegetrouw plaats op de tweede maandag na Pasen en duurt één week. Het feest begint in de nacht van maandag op dinsdag met het verlichten van de toegangspoort. La Feria de Abril is een echt volksfeest dat ieder dag vele duizenden bezoekers trekt. De bezoekers komen hier gekleed in traditionele Spaanse jurken en dansen hier op straat of in één van de vele feesttenten die op het terrein te vinden zijn. Veel van de tenten die op het feestterrein te vinden zijn behoren tot een bepaalde dansclub of vereniging. Sommige van deze tenten zijn alleen te bezoeken op uitnodiging, andere zijn weer vrij toegankelijk. Deze danstenten worden hier ook wel Casetas genoemd.  Tussen deze Casetas zijn allerlei stands te vinden met verschillende etenswaren en typische Spaanse producten. La Feria de Abril duurt vaak tot in de late uurtjes waarbij veel gedanst wordt en de sherry en de Spaanse wijn rijkelijk vloeit. Een van de hoogtepunten van het feest is het Paseo de Caballos waarbij koetsen en paarden over het terrein rijden. In Sevilla worden de feesten traditiegetrouw opgesierd door stierengevechten in de Plaza de la Maestranza.  Het feest wordt traditioneel afgesloten in de nacht van zondag op maandag met een groots vuurwerk.

Stierenvechten

Eén van de bekendste  volkstradities in Spanje is het stierenvechten. Het principe is simpel één of meer mannen eenmaal in de ring toreros genoemd nemen het op tegen één of meerdere stieren. Het is een eeuwenoude traditie die in Spanje geïntroduceerd is door de Romeinen. Jonge mannen konden hun moet bewijzen door in een ring tegen een stier te gaan vechten. Later introduceerden de Moren paarden in de ring. De oudste arena’s werden van hout gebouwd maar sinds de achttiende eeuw werden er overal in Spanje stenen arena’s gebouwd.

Een stierengevecht vindt plaats volgens een strak protocol waar niet van afgeweken mag worden. Aan een normaal stierengevecht doen zes stieren en drie toreros mee. Als de stieren vermoeid geraakt zijn door de inspanningen van de torero en zijn Muleta  komen de picadors binnen. Deze picadors rijden op paarden en steken spiezen in de stier. Als de stier eenmaal niet meer verder kan komt de torero en doodt de stier. Als een torero eenmaal een stier gedood heeft mag hij zichzelf matador noemen.

Er is veel kritiek op het stierenvechten in Spanje. Deze kritiek richt zich met name op het onnodige  leed wat de dieren aangedaan wordt tijdens de gevechten. De toreros of de picadors pijnigen namelijk onnodig lang en veel de stier voordat ze hem doden. Daarnaast is er commentaar op het gebruik van paarden. Veel van de paarden overleven de gevechten namelijk niet of moeten later gewond worden afgemaakt. Voorstanders van de stierengevechten zeggen dat de gevechten een mix zijn van dans en kunst en dat mannen op deze manier hun moed kunnen bewijzen. Daarnaast behoort het tot de Spaanse cultuur en is het een eeuwenoude traditie. Ook in Spanje zelf heerst er een grote verdeeldheid over deze traditie. Zo is in Catalonië het stierenvechten verboden in 2012. De Spaanse regering heeft daarin tegen het stierenvechten met een wet tot immaterieel erfgoed verklaard.

foto: Jean-François Le Falher/wikipedia